Gelijke kansen voor alle deelnemers staat hoog in het vaandel bij de Ribank Max5 cup. Zoals jullie weten hebben wij in de voorbereiding al een motor moeten vervangen. Dus moesten wij voor de start van het seizoen worden gekeurd. Dat betekent samen met Emile op zaterdag – dit was ooit een vrije dag – om 06.30 uur verzamelen bij de Sleutelgarage om de auto op te halen. De organisatie had er namelijk voor gekozen om de keuring op de strategisch centrale plaats Waalwijk te laten plaatsvinden. Enfin, konden Emile en ik in ieder geval nog even napraten over de trackday van afgelopen woensdag en tips over rempunten, racelijnen en wanneer op het gas te gaan uitwisselen.
Om
08.00 uur aangekomen in Waalwijk bij de Autosport Company – heel strak bedrijf trouwens – kon de keuring beginnen. Eerst ging een monteur met een lamp schijnen onder de motorkap. Ik dacht dat hij zijn contactlens was verloren, maar het bleek een belangrijke controle te zijn. Iets met witte streepjes. Vervolgens pakte hij een apparaat dat verdacht veel op een lasergun van de rijkspolitie leek. Emile en ik keken elkaar verschrikt aan; zouden wij een bekeuring krijgen? Gelukkig had dit apparaat een andere functie (weet niet meer welke) en ook deze test hebben wij glansrijk doorstaan.
Inmiddels waren Tom en Andras aangekomen en was ons raceteam bijna compleet. Niels was op ’trainingskamp’ in de Ardennen en stuurde foto’s van hemzelf in het zwembad. Wij krijgen je nog wel! Onder het genot van een bekertje koffie en zoete versnapering heerlijk bijgepraat. Tom doceerde regelmatig over de techniek van de Mazda. ‘ De startmotor krijgt het soms flink te verduren en dan moeten je de auto even heen en weer rollen om hem te laten starten!’. Natuurlijk. Niet dat wij er veel van begrepen, maar het was wel vermakelijk.
Hoogtepunt van de dag was de rollerbanktest. Dat was echt interessant om eens mee te maken. Vol spanning keken wij hoeveel PK wij daadwerkelijk hadden. Op het scherm kwamen wij niet verder dan 105 PK, dus ineens leek het erop dat wij met veel minder PK reden dan de concurrentie. En dan toch goede rondetijden! Wij keken elkaar aan en zagen ons al op het podium staan om de zoenen van de pitspoezen in ontvangst te nemen. Helaas waren dit niet de ‘echte’ PK’s. In het echt hadden wij er precies 130. Weg dus de kans op de zoenen van de pitspoezen.
Daarna moesten wij zelf aan de slag om de plaat onder de motor te verwijderen. Best wel weer een uitdaging voor ons als niet techneuten, maar ook weer leuk om de auto eens van de onderkant te bekijken. Bleek dat de chassis balken een beetje aan het rotten waren, maar dat was geen probleem volgens de experts. Ok! Na het versieren van de auto met de logo’s van JEN racingteam mochten wij goedgekeurd en wel van de resterende zaterdag gaan genieten. Maar niet voordat wij de auto netjes gewassen weer bij Rene hebben afgeleverd. Nu zijn wij er echt klaar voor (hopen wij).