Wij zijn hard bezig om de auto van 2014 klaar te maken voor 2015 en hebben al weer vele weekenduurtjes klussend in de Sleutelgarage doorgebracht. Omdat wij toch wat schades hebben opgelopen aan de buitenkant was het idee dit ‘bij te werken’ voor 2015. Maar van het een komt het ander en voordat wij er goed en wel erg in hadden waren de auto volledig aan het demonteren en schuren.
Ziet er zo wel erg naakt uit zonder stickers van onze sponsoren en ook de blauwe viper strepen hebben wij met net zo veel moeite verwijderd als wij ze hebben gemonteerd. Maar goed, je moet iets doen in je vrije tijd. Wij gaan dus de auto helemaal strak maken, uitdeuken waar nodig en dan weer spuiten in onze eigen witte kleur. Nu lijkt het erop alsnog de auto rijp is voor de sloop, maar wij zien ook wel weer licht aan het einde van de tunnel.
Rene coacht ons bij het schuren en op basis van zijn goed- of afkeurende blikken weten wij of wij nog harder moeten gaan schuren of niet. Wij moeten in de woorden van Rene ‘iedere stukje hebben geraakt’. Nooit geweten dat een auto zoveel stukjes had zullen wij maar zeggen. Maar wij gaan stug door en volgende keer mogen wij gaan plamuren. En dan weer schuren en dan weer plamuren en weer schuren en dan (…) spuiten! Als alles klaar is gaan wij de stickers weer opnieuw aanbrengen. Verheug mij er nu al op.
Ondertussen filosoferen wij ook al volop over de livery van onze nieuwe auto. Eigenlijk vinden wij wit met blauw toch wel mooi, dus kan maar zo zijn dan wij komend jaar met nagenoeg twee identieke auto’s op de grid staan. Nu maar even douchen en de ‘ geur van de garage’ van mij afspoelen. Het is snel weer weekend en dan mogen wij weer aan de bak. Op naar een showroomconditie!