5 april 2016
Wij zijn blij en trots dat wij de Zelfsleutelgarage in Hillegom als onze nieuwe hoofdsponsor voor 2016 mogen aankondigen. Samen met eigenaar René Dénayère gaan wij er een prachtig jaar van maken. De Zelfsleutelgarage is een begrip in Hillegom en omgeving. Er zijn professionele monteurs aanwezig – wel handig voor ons – maar je kunt ook zelf aan de slag. Het is niet nodig een dure garage te huren en een vermogen aan gereedschap uit te geven. Je kunt gebruik maken van de faciliteiten van de Zelfsleutelgarage om zonder zorgen het werk uit te voeren.
Ideaal voor iedereen in de MX5 cup of andere autoliefhebbers die af en toe willen sleutelen, maar niet over eigen voorzingen beschikken. Uit onze eigen ervaring weten wij dat iedereen erg behulpzaam en flexibel is. En dat alles in een zeer relaxte sfeer. De voordelen op een rijtje:
- Geen huur of koop dure ruimte.
- Diverse bruggen aanwezig.
- Altijd de juiste spullen aanwezig. (eigen gereedschap mag natuurlijk ook)
- Overnachting van de wagen mogelijk.
- Onderdelen leverancier om de hoek.
- Klanten kunnen onder het genot van een kop koffie wachten tot u klaar bent.
- Heeft u even geen klanten dan kost het u niets.
- U krijgt een BTW factuur.
- Gratis koffie.
Kijk voor meer informatie op www.zelfsleutelgarage.nl. Of je kunt natuurlijk ook een van ons aanschieten.
Overigens beschikt Rene ook over een spuitcabine. Zijn eerste klus wordt om ‘Mondriaan’ van een nieuwe jas te voorzien. Wij zijn al volop bezig met het ontwerp en wij hopen op Zolder met de nieuwe livery aan de start te verschijnen.
28 maart 2016
Zo, de kop is er af. Tijdens een stralende en winderige dag op Zandvoort is het JEN gelukt met twee auto’s aan de start te verschijnen. Het was nog een hele toer om Mondriaan last minute race klaar te krijgen, maar met vakkundige hulp van Jordy is het gelukt. De resultaten waren voor Niels prima. Met twee keer een top 10 finish heeft hij zijn potentieel wederom laten zien. Voor Jeroen stond dit weekend in het teken van wennen aan Mondriaan en heel houden. De resultaten waren daarom voor mij tijdens de races ondergeschikt. Maar volgende keer moet het wel beter!
Nu wij alles weer alleen doen was het vrijdag middag het bekende rondje auto en aanhangen ophalen en dan naar circuit. Daar aangekomen meteen ingeschreven en genoten van de snoepjes van Ria. Nummer 8 meteen goedgekeurd, maar helaas ontbraken voor Mondriaan nog een paar essentiële onderdelen waardoor de keuring pas zaterdag kon plaatsvinden. Dus zaterdag ochtend weer vroeg uit de veren op naar het circuit. Daar kwam Niels iets later aan en hij zag eruit alsof hij in een wasmachine had gezeten. En daarna in de centrifuge. Wat bleek? Hij had Michael tot diep in de nacht geholpen met het gereed van ‘zijn’ auto’s. Voor wat hoort wat.
Na de kratjes te hebben uitgepakt hebben wij trots gekeken naar al onze nieuwe gereedschappen. Wow, wij hebben nu eindelijk de basic stuff en hoeven niet meer bij 
iedereen te lenen. Maar goed, je moet ze natuurlijk wel kunnen gebruiken en daar heb ik – eerlijk gezegd – nogal moeite mee. Als kind van een hele handige vader heb ik nooit veel gedaan met gereedschap en is alles nu de eerste keer. Gelukkig heb ik aan Niels en Tom geduldige leermeesters die mij wegwijs maken in de wondere wereld van kriks, spanbanden, momentsleutels en dempers. Wat ik wel goed kan, is mijzelf inlezen. En dat had ik deze keer wel gedaan. Het hele internet afgespeurd naar onder- en overstuur en de conclusie getrokken dat dempers voor hard en achter zacht een auto opleveren met meer onderstuur. En dat vind ik wel prettig. Liggend onder de auto de dempers afgesteld en de klikjes tellen en zo stond ik vol goede moed klaar voor de kwalificatie. Maar toen, shit ik krijg de auto de bocht niet door. Geen enkele apex kon ik halen door bakken onderstuur. Ik had de theorie dus iets te enthousiast doorgevoerd. Mooie les voor de volgende keer.
De eerste wedstrijd verliep voor Niels prima. Na een goede kwalificatie in de top 10 eindigde Niels als 9e. Een hele fraaie prestatie. Maar Niels zou Niels niet zijn als hij niet baalde omdat het nog wel beter had gekund. Ikzelf startte door de slechte kwalificatie als 45e en tot overmaat van ramp verprutste ik ook mijn start. Ik was geweldig weg en ging van 1 naar 2 naar (…) 5. Aii, de auto’s vlogen mij om de oren en ik kon weer opnieuw beginnen. Na een toch wel nette inhaalrace als 37e geëindigd dus dat beloofde wat voor races 2 en 3.
Helaas sloeg tijdens de tweede race de pechduivel toe voor Niels. Deze keer met domme mechanische pech. Door een kapotte dynamo en een gebroken v-snaar was er schade aangericht in de motor. Witte rook is handig als er een nieuwe Paus moet worden gekozen, maar niet uit de uitlaat. Waarschijnlijk een lekke koppakking. Ondanks het geweldige sleutelwerk van Tom moest Niels dus helaas vroegtijd afhaken. Overigens niet nadat hij in race 2 nog een mooie top 10 finish had gescoord. Ikzelf reed een constante race, maar kon helaas niet de opmars maken die ik wilde. Voorzichtig rijden met als doel heel houden past nu eenmaal niet zo lekker in de steeds competitievere MX5 cup.
Bij de derde race verprutste ik mijn start wederom door verkeerd te schakelen. Deze ezel stoot zich dus wel tweemaal aan dezelfde steen en ik had de pech dat mijn inhaalpogingen een paar keer werden onderbroken door een gele vlag. Ik kon dus niet opklimmen en eindige wederom in de achterhoede. Maar ik heb Mondriaan goed leren kennen, hem heel gehouden en zelfs wat vriendschap met hem gesloten. Nu nog even knutselen aan de zitpositie, want die is voor mij met mijn 1,96 verre van ideaal. Andere stoel, stuurhuis iets aanpassen en dat staan wij volgende keer weer in topvorm aan de start.
Na afloop snel de auto op de aanhanger en het hele logistieke traject weer in omgekeerde volgorde afgelegd. Speciale dank deze keer aan mijn eigen zoontje Daan die mij en ook Niels hartstikke
goed heeft geholpen met riemen, spiegels, tanken en drankjes verzorgen. De komende weken krijgt Mondriaan een andere kleur. Rene van de Zelfsleutelgarage in Hillegom is dit jaar onze hoofdsponsor en als onderdeel daarvan gaat hij Mondriaan van een nieuwe verse jas voorzien. Wij houden jullie op de hoogte.
16 maart 2016
Het is lang stil geweest rond JEN racingteam. Veel te lang. Na een seizoen vol met pech vorig jaar, hebben wij deze winter hard gewerkt om aan de start te komen in 2016. Dat betekent heel veel overleggen, honderden app-jes, tientallen gesprekken met mogelijke sponsoren en vele versies van de begroting. Het heeft erom gespannen, maar waarschijnlijk staan wij weer met 2 auto’s aan de start op 26 maart aanstaande.
Laat mij jullie even meenemen in ons avontuur deze winter. Zoals jullie weten had auto 10 een flinke schade opgelopen. Na oeverloos dubben hebben wij toch besloten dat wij niet met deze auto verder konden (en durfden). Een knik in het chassis vonden wij een te groot risico. Dat Maciej met deze auto nog rondjes van 2.11 heeft gereden is een wonder. Omdat wij budgettair door alle schades heel krap in de jas zitten, moesten wij creatief op zoek naar een nieuwe body. Wekenlang internet afstruinen en op zoek naar een geschikte auto. Tjonge, wat hebben wij veel slechte auto’s gezien! En in de meest bijzondere uitvoeringen. Dat ging ‘m niet worden.
Uiteindelijk heeft Tom ons uit de brand geholpen met een ‘harde’ body die wij konden gebruiken. Maar een body is nog geen race auto dus eerst een rolkooi erin gelast en de auto geschikt gemaakt voor opbouw. Het was ons plan om alles van de auto simpelweg op de nieuwe body te schroeven en klaar is was Kees. Of zou Kees moeten zijn. Had toch wel wat meer voeten in de aarde. Gaan wij het zelf doen of kunnen wij hulptroepen inzetten? En kunnen wij die ook betalen? Tsja, zelf doen was geen optie want volgens Tom zijn wij zo onhandig dat wij dan in 2017 nog niet aan de start zouden verschijnen. En wij willen niet eindigen in ‘help mijn man is klusser…’
Zoals wel vaker deze winter vond Niels met enorm veel doorzettingsvermogen en een engelengeduld uiteindelijk de oplossing. In 2015 was hij goed bevriend geraak met Michael van de Heijden en die wilde ons wel helpen. Na het leggen van een ongelooflijk lastige logistieke legpuzzel hadden wij eindelijk bepaald wanneer ‘het’ zou moeten gebeuren. Begin maart was het zover en hebben wij body en de restanten van de vorige naar IJmuiden gebracht. Daar stonden Michael en zijn mannen al klaar voor de ombouw. Het was de bedoeling om de auto in 1 dag helemaal op te bouwen. Meteen sprongen de mannen op de auto’s en gingen als machines tekeer. Niels app-te gedurende de dag foto’s van de voortgang en in de middag leek het allemaal de goede kant op te gaan.
Maar toen kwam de stoel. Met mijn 1.96 is zo’n Mazda natuurlijk geen ruime auto en heb ik een grote stoel nodig. Maar door een iets andere uitvoering van de kooi paste alles niet meer zo lekker. Wat een drama. Uiteindelijk hebben de mannen de hele avond gepuzzeld, gepast, gevloekt en gemeten om de stoel erin te krijgen. Zondag ochtend vroeg – voor alle anderen mensen midden in de nacht – konden de mannen eindelijk een welverdiend biertje drinken. Namens ons allemaal Michael de de mannen: ontzettend bedankt. Dankzij jullie is dit huzarenstukje gelukt. Wat een top prestatie.
Maar, wat ziet de auto er uit. Het lijkt wel een lappendeken, Of is het een slechte versie van Mondriaan zoals Emile suggereerde. Nee, volgens Tom was het meer een 
Herman Brood look a like. Tsja, ik weet het niet meer. Wij zijn nog druk aan het dubben over de definitieve livery en hopen jullie op 26 maart te verrassen. Eerst vrijdag tijdens de trackday maar een lekker (proefrijden) en voelen hoe de auto het doet. Mondriaan of Herman Brood, het maakt mij niet uit. Wat zal ik blij en trots zijn als ik meer eerste rondje weer heb gereden. En wat hebben wij weer zin in 2016. Nogmaals – en ik kan het niet vaak genoeg zeggen – dank aan Tom en Michael voor hun support. Sorry van alle overlast, maar het is gelukt. Enne dank ook aan ‘onze’ Niels die ondanks alle tegenslagen die wij deze winter hebben gehad altijd positief is gebleven. Zonder jou hadden wij dit jaar voor de buis mogen kijken naar ‘help mijn man is klusser….’
8 september 2015
Spa staat algemeen bekend als een van de mooiste en meest uitdagende circuits van Europa. Met natuurlijk de wereldberoemde bocht Eau Rouge. Befaamd om zijn wisselende weersomstandigheden en daarom extra listig. Het is dan ook fantastisch dat Maciej juist op deze baan in lastige omstandigheden een schitterende podiumplaats heeft weten te scoren voor JEN racingteam. (meer…)
16 augustus 2015
Na zoveel pech waren wij hard toe aan een positief event. Wij zijn dan ook heel blij dat wij terug kunnen kijken op een fantastische sponsordag afgelopen vrijdag. Zoals jullie weten is passie een drijvende kracht achter JEN racingteam. Wij delen met elkaar onze passie voor de autosport en doen niets liever dan zoveel mogelijk mensen in onze omgeving laten meedelen en meebeleven. Afgelopen vrijdag hebben wij bijna 50 mensen een onvergetelijke ervaring kunnen laten beleven door ze op racesnelheid mee te nemen over circuit Zandvoort. Maar eerst even iets anders. Hoe zat het ook alweer met die sponsors? Racen is kostbaar en wij heel dankbaar dat wij met Climapro (Max) en Jumbo Haarlem (Guy) twee fantastische hoofdsponsors hebben. Die het bovendien als ondernemers uitstekend met elkaar kunnen vinden. Daarnaast zijn Buko (Jan), MX5 Winkel (Tom), DRDA (Maciej) en Autoglaz Kennemerland (Boy) als sponsoren aan ons team verbonden. Een fantastische groep mensen die ons in staat stellen nu al twee jaar aan dit kampioenschap mee te doen.
Een sponsordag organiseren is best een ‘dingetje’. Zeker als je om de kosten te beperken alles zelf wilt doen. Niels is binnen ons team verantwoordelijk voor de sponsor(contacten) en was dan ook de trekker van dit event. Hij heeft vele avonden stukgeslagen op de organisatie en heeft zijn stinkende best gedaan alles tiptop te organiseren. Chapeau! Omdat onze ambities zoals altijd hoog liggen, wilden wij ook een top sponsordag neerzetten. Deze keer met BBQ. Wij kwamen er al snel achter dat dit met z’n viertjes niet te doen was en hebben ontzettend veel hulp gekregen van een grote groep vrijwilligers. Coen en Oded bedankt voor het halen en brengen van onze sponsors en de bediening van onze gasten. Mariska en Marije bedankt voor het insnoeren van alle mannen. Ook namens de mannen. Max en Daan – mijn zoontjes – bedankt voor jullie hulp als assistenten van Coen en Oded. Natuurlijk ook Sil en Michel voor het perfect verzorgen van de BBQ en Gerard van der Heijden voor het uitlenen van zijn biertafel en bank. Rolf voor het uitlenen van zijn bar en koelkast en Ramon voor het lenen van zijn bus. Dank aan John van Vion voor het sponsoren van het vlees en Niels van Hessing voor het sponsoren van de gezonde versnaperingen van JUST! Tenslotte Marcel voor het maken van wederom prachtige foto’s die wij later nog gaan delen. Zonder jullie allemaal was dit niet mogelijk geweest.
De dag verliep vlekkeloos. Na een korte presentatie van Jeroen mocht iedereen zich klaarmaken voor een paar ronden op racesnelheid over het circuit. Vaak een tikje gespannen, maar altijd vol enthousiasme stapte iedereen bij ons in de auto’s. Onderweg toch wel verbaasd hoe laat zo’n Mazda kan remmen en hoeveel grip de auto heeft. En dan is er natuurlijk niks leukers dan veel snellere auto’s uit te remmen! Nadat iedereen met een big smile weer was uitgestapt, was het tijd te werken aan de inwendige mens. Er werd volop genoten van de BBQ en de ervaringen werden gedeeld. Het was voor ons fantastisch om met zoveel mensen te kunnen spreken over ons team, de auto, de cup en natuurlijk onze ambities. Klapstuk voor mij persoonlijk was dat wij na heel veel zeuren uiteindelijk Mariska (van Jeroen) en Marije (van Emile) hebben kunnen verleiden om bij ons in te stappen. Het was een spektakel met gegil voor iedere bocht en toch het dringende advies om niet over de stenen – dat zijn curbstones dames – te rijden. Maar na drie rondjes waren ze om. Ik denk dat wij komen jaar een damesauto gaan inzetten.
Rond een uur of tien waren de laatste gasten vertrokken en hebben wij de pitbox weer keurig opgeleverd. Waarna Niels als een razende naar huis toe ging naar zijn vrouw Sabine omdat haar zus die avond was bevallen en hij dus oom geworden was. Het is een zoon en het moet toch wel heel raar lopen als dat niet net als zijn oom Niels een autosporter wordt. Omdat plaatjes altijd veel meer zeggen dan worden, klik op deze link en geniet van de foto’s. Mocht je zelf aangestoken zijn door onze passie en actief willen bijdragen aan JEN racingteam, bel of mail ons dan. Lijkt ons fantastisch als wij de familie nog verder kunnen uitbreiden. Last but not least super bedankt Tim dat wij jouw auto hebben mogen lenen. Echt geweldig dat je meteen ‘ja’ zei toen wij vroegen of wij jouw auto mochten lenen. Zonder jouw gebaar was het hele event ondanks het stralende weer toch in het water gevallen.
12 augustus 2015
Je kent dat vast wel; zo’n dag dat alles tegen zit. En dat dan ook werkelijk alles fout gaat. Heet dat niet Murphy’s law of zo? Nou, die mijnheer Murphy hebben wij genoeg gezien afgelopen zondag. Het begon al met de afmelding van Emile die helaas door griep was geveld. En wij hadden ons er juist zo op verheugd om samen de endurance te rijden. Maar goed, voor mij een ultieme kans om veel kilometers te maken. De dag begon goed; het was prachtig weer en team MX5 winkel was in volle omvang aanwezig. Na een kop koffie van Janneke zonder zelfgebakken muffin, want dat is slecht voor de lijn de vrije training rijden. Goed opletten want wij reden met nieuwe remblokken. Lekker achter Maciej aangereden en geprobeerd in een flow te komen. Dat lukt door al het verkeer om de baan niet zo goed, maar wat geeft dat. Het was maar een vrije training.
De kwalificatie verliep best goed. Ik had de ambitie om in de top 20 te staan en met een 26e startplaats was ik redelijk tevreden. Slechts 4 tiende van de nummer 20 verwijderd, dus volop kans voor progressie in de race. Niels zette de nummer 8 op nummer 13. Wij hadden beter moeten weten dat dit een voorbode zou zijn. De eerste race startte vlot na de kwalificatie. Helaas verprutse ik mijn start door verkeerd te schakelen – dat gebeurt mij wel vaker – en kon ik opnieuw beginnen met mijn opmars. Dat ging goed en ik reed prima tijden in de 2.11 en liep rap in op mijn concurrenten. Helaas slipte nummer 21 in het Scheivlak en kon ik maar net omheen rijden. Mijn linker achterband kwam ik het grint, ik verloor grip en weg was de auto. Na een slip aan de rechter zijde tegen de vangrail terecht gekomen en stuurstang gebroken. Weg opmars en weg race. Niels eindigde met nummer 8 op een nette tiende plaats, maar kreeg 30 strafseconden vanwege een bruuske inhaalactie. En dat was nog maar de eerste race.
De tweede race moest ik achteraan starten. Reinder had weer een hurazenstukje geleverd door de auto tussen race 1 en 2 weer op te lappen. Achteraan starten zonder het licht te kunnen zien is altijd naadje. Je kunt pas wegrijden als de rest beweegt. Weer geen goede start en proberen vanuit de achterhoede naar voren te komen, Dat is toch best lastig in een competitieve klasse en ik mis de race ervaring om echt goed te kunnen inhalen. In de laatste ronde een iets te enthousiaste inhaalactie en te weinig ruimte van mijn tegenstander waardoor er weer contact was. Potverdorie, zou het dan echt zo’n dag worden? Maciej kwam niet verder dan een 12e plaats omdat hij door de straftijd van Niels als 26e moest starten.
Maar goed, wij hadden de endurance nog. Eerst even ‘droog’ oefenen op een snelle wissel en afspraken maken met Reinder wanneer hij ons zou binnen halen. Alles natuurlijk keurig binnen de daarvoor bestemde window. Met een volle tank en deze keer met een prima start waren wij onderweg. Ik kon de groep voor mij prima volgen en haakte lekker aan. De race was nog lang dus banden en remmen sparen in het begin. Maciej zou de eerste stint rijden in nummer 8 en de tweede stint in nummer 10, dus wij hadden alle kans op een goede klassering. Na een soepele wissel waarbij Vincent bijna het stoelkussen voor Maciej was vergeten weer op pad. Toch wel gaaf hoor zo’n endurance. Helaas sloeg toen het noodlot echt toe. Maciej was lekker onderweg met nummer 10 totdat hij vol op de auto van Dekker knalde. Ik zal geen uitspraken doen over de schuldvraag, maar de reacties op de social media spreken voor zich. Als een ware held reed Maciej door met zijn gehavende auto en presteerde het zelfs auto’s in te halen. Totdat de temperatuur te hoog opliep en hij de auto langs de kant moest zetten.
Niels reed een stabiele wedstrijd en had uitzicht op een toptien klassering. Helaas bleek na de wedstrijd dat wij waren buiten de pitwindow en daarom wederom met strafseconden werden teruggeworpen. Het resultaat? Slechte scores en onze eerste plek kwijt in het teamkampioenschap. Maar nog veel erger; weer een flinke schade aan de nummer 10. De eerste indicatie van auto dokter Tom was dermate dramatisch dat wij waarschijnlijk geen budget meer hebben om de rest van het seizoen te kunnen rijden. Wat een drama. Daar gaat Spa waar wij ons zo op hadden verheugd. Tenzij er nog een wonder gebeurd was dit ons laatste race van 2015. Wij gaan nog kijken of het lukt de nummer 8 aan de start te krijgen zodat wij kunnen meestrijden voor het teamkampioenschap.
Tsja, en wat moet je dan nog zeggen. Is er dan niets positiefs? Jawel hoor, want wij krijgen veel steun en hulp. Tim van Vooren heeft zelfs zijn auto uitgeleend voor onze sponsordag aanstaande vrijdag, Kijk, dat maakt dan toch weer iets goed. Ik mijn spaarvarken nog maar eens op zijn kop zetten. Misschien komt er nog een oplossing uit. Of ik doe mee met de Staatsloterij; na alle pech moeten wij toch een keer geluk hebben?
