Was is er leuker dan een dagje racen op je verjaardag? Dat is het mooiste kado wat ik mijzelf kan geven! Afgelopen dinsdag was het zover: op mijn verjaardag racen op Zolder. De aanloop was weer en bumpy ride. Helaas bleek tijdens een testrit op maandag dat de motorschade aan nummer 8 nog niet was hersteld waardoor Niels in eerste instantie niet mee zou gaan. Maar na wat overtuigingskracht van mijn kant is Niels toch mee afgereisd naar België. Samen zouden wij auto 10 delen en allebei een race rijden. Leuk idee, maar helaas pakte dit anders uit.
Na een lange rit kwamen wij aan op het circuit. Deze keer mochten wij ons aansluiten bij de mannen van Next racing. Wij kregen een warm welkom van alle mannen en meteen zat de sfeer er goed 
in. Samen tenten opzetten, alles uitladen en vervolgens met de auto’s naar de keuring. Met 3 auto’s achter de Volvo; waar zo’n plug in hybride al niet goed voor is. Natuurlijk was ‘opbouwende’ opmerkingen van de keurmeesters, maar gelukkig werden alle auto’s goedgekeurd. Inmiddels was Peter al volop bezig met het bereiden van ons diner en konden wij allemaal genieten van pizza’s met bier. Aangetrokken door de geur en de gezelligheid werd het steeds voller in de tent. Marcel Dekker kwam polshoogte nemen, Andras kletste lekker mee en Timo & Theo gaven ook acte de presence. Om toch enigszins fris aan de start te verschijnen reden Niels en ik redelijk op tijd naar onze B&B waar wij heerlijk gingen dromen over mooie wedstrijden de volgende dag…
Na een geweldig ontbijt snel naar het circuit om de laatste voorbereidingen te treffen. Bandenspanning, olie en demperstanden checken. Daarna de training en kwalificatie die deze keer was gecombineerd. Ik vond het best spannend om weer op Zolder te rijden omdat ik vorig jaar met flinke schade naar huis ben gegaan. En de waarschuwende papjes van Emile dat ‘ik maar op eieren moest rijden’ hielpen ook niet echt mee. Geen al te beste kwalificatie dus. Wij zouden de kwalificatie in 2 delen hakken, maar helaas besloot de wedstrijdleiding de kwalificatie in te korten. Niels had welgeteld 3 rondjes kunnen rijden.
In die rondjes had Niels wel gevoeld dat nummer 10 nog niet tiptop in orde was. Natuurlijk is de auto in razend tempo gebouwd en hebben wij niet echt aan finetuning gedaan. En reden wij bovendien met oude banden omdat ik in al mijn wijsheid twee linker banden had meegenomen. Tsja, en dat werkt dus niet. Toch maar proberen om voor de eerste wedstrijd de auto optimal af te stellen; beetje experimenteren met de dempers en de bandenspanning. Op hoop van zegen. Tot overmaat van ramp kregen wij ook een waarschuwing voor te veel DB uit de uitlaat, dus moesten wij proberen om een provisorische demper aan te leggen. Helaas niet gelukt, maar later daarover meer.
Mijn start bij race 1 was prima en voor de eerste bocht was ik al 5 auto’s voorbij. Kijk, dat belooft wat.Kon het tempo van de groep voor mij goed bijhouden en kreeg iedere 
ronde weer meer vertrouwen. Helaas weer veel plaatsen verloren door een keer verkeerd schakelen en ik kon weer van achteraan opnieuw beginnen. Weer de hele groep ingehaald en toen eindelijk vrij op weg naar de volgende groep. Maar wat zag ik toen: een zwarte vlag met mijn nummer! Huh, wat zou dat kunnen zijn? Meteen de pits in en melden bij de wedstrijdleider. Wat bleek: de uitlaat produceerde 100 DB in plaat van de toegestane 98DB. Dus diskwalificatie en voor Niels dus geen tweede wedstrijd. Wat een domper. En wat een pech wederom voor JEN racingteam. Het zit ons niet mee.
Wij konden niets anders doen dan inpakken, alle mannen van Next bedanken voor hun super support en weer naar huis rijden. Onderweg hebben wij er maar het beste van gemaakt en 3 uur besteed aan de plannen voor 2017. Daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen. Na de auto te hebben gedropt bij Emile, de aanhanger bij Rene en Niels in Beverwijk ’s avonds laat weer thuis. Tjonge, wat een dag. Maar niet getreurd, want wij zijn alweer volop bezig met de volgende races. Als er ooit een prijs voor het team met het meeste doorzettingsvermogen wordt uitgereikt, weet ik bijna zeker dat wij op de hoogste trede van het podium mogen staan.